PortretakFLORIAN BOUFFAUT
Florian, euskara "on the rocks"
Kaferik sekulan edaten ez duen arren, Florian Bouffaut (1982, Donibane Lohitzune) ostalariak, bazkal ondoan errezibitu gaitu Baiona ttipiko Kalostrape ostatuan. Nerabe hasi zen Biarritzen euskara ikasten; 2008tik euskaraz zerbitzatzen ditu koktel eta apairu goxoak.
2020eko Irailaren 4a | | ± 04min 15s
Noiz hartu zenuen euskara ikasteko erabakia?
Hamasei urte nituen, euskararekin lotura bat nuen jadanik nire aitatxirekin eta zendu zelarik, garrantzitsua iruditu zitzaidan euskara ikastea. Familia hizkuntza, herriko hizkuntza berreskuratu nahi nuen eta AEKra joan nintzen, Biarritzeko gau eskolara. Nire burasoek ez dakite euskara, nire aitatxik ez zuen ama hizkuntza transmititu, beraz ni beti frantsesez aritu naiz etxean. Aitatxi Donibane Lohitzunekoa zen eta txikitan, bertan egon nintzen bizitzen, burasoekin Biarritzera joan aitzin. Beraz bai, gaztetik euskara inportantea da niretzat.
Zenbat denbora iraun du euskalduntze prozesuak?
Lau urtez bederen, euskara ikastea izan zen nire jarduera nagusia. Gau eskolara joaten nintzen, ikastaldiak egin nituen eta euskal ikasketak segitu nituen Baionako fakultatean, euskara hobetzeko, gauzak idazteko eta abar...
Zer ekarri dizu euskara ikasteak?
Gauza anitz. Nire bizimoduan sartu da euskara erabat. Jende anitz ezagutzeko parada eman dit ere, gauza berri anitz ikasi ditut hizkuntzari buruz, herriaz eta hemengo kulturaz. Batez ere topaketa anitz eta ederrak izan ditut euskarari esker.
Gaur egun euskaraz ari zira anitz, guti?
Gaur egun euskaraz mintzo naiz haurrekin, lagun andanarekin eta lanean ere euskaraz ari naiz gehienetan langileekin zein bezero anitzekin edo hornitzaileekin. Zaila da erratea, ez dut horrelako neurketarik egiten. Gero gertatzen da frantsesez aritzea ez dakitenekin edo gai batzuk konplikatuak bihurtzen direnean ere lerratzen gara batzuetan.
Lanetik kanpo musikan ari naiz, baina inoiz ez naiz euskaraz aritu talde batean, beti frantses kantariekin aritu naiz. Orain, The Queen bezalako taldeen bertsioak egiten ditugu beraz euskaraz, guti.
Ligatzeko balio du euskarak?
Nire emaztea ez da hemengoa eta euskara beranduago ikasi du, beraz horretarako ez dut baliatu, baina praktikoa izan daiteke bai.
Eta haserretzeko?
Bai hor ere balio du. Txikia nintzelarik etxean nire aitatxi haserretzen zen momentu horiek atxikitzen ditut oraindik nire buruan. Gaur egun niri ere euskaraz ateratzen zait batzuetan.
Baionan euskaldun izatea errex da?
Nire ustez Hernanin baino zailagoa da, baina indar bat egiten baduzu euskaldun asko topatzen dituzu. Uste dut garrantzitsua dela lehen hitza euskaraz botatzea, azkenean ohartzen zarelako jende asko prest dagoela euskaraz aritzeko. Ostatuan, askoz errexago da, hemen Kalostrapen naturalki ari gira bezeroekin. Gero urrats asko gelditzen dira egiteko botere publikoengandik, baina bai euskaraz hitz egin eta bizi daiteke.
Zure esperientziari begiratuta, zer proposatuko zenuke, euskararen alde?
Nire ustez ofizialtasuna izango litzateke erantzun ona, gauza asko aldatuko lituzke. Karrikan euskaraz aritzea oinarrizkoa da, eta eguneroko bizitzan, emeki, mentalitateak aldatzen ari dira.
Zer errango zenioke hurbileko bati euskara ikas dezan?
Euskal herrikoa bada, errango nioke, bere, gure hizkuntza dela, arriskuan dela eta ez dela galtzen utzi behar.
Zer errango zenioke Euskaraz ezer ezagutzen ez duen atzerritar bati?
Euskara hemengo hizkuntza dela eta leku berri batera heldu zarelarik bertako hizkuntza ikastea eta jakitea gauza bikaina dela eta praktikoa ere izaten ahal dela, jendea ezagutzeko ipar zein hegoaldean, lana bilatzeko, edo sinpleki bizia euskaraz egiteko.
Hemengo jendearen nortasuna ezagutzeko ere tresna inportantea da hizkuntza.
Euskararekin loturiko anekdota bat bazenuke bukatzeko?
Behintzat euskarari esker, Urepelen egoteko aukera eduki dut eta bertako zikiroak probatzeko parada ber denboran. Euskara gabe ez dut uste xantza hori ukanen nuenik!
- Argazki gehiago: https://www.instagram.com/mintzalasai/
- Bideoa: https://www.youtube.com/watch?v=_GBDwKgmgaU