2021eko Azaroaren 5a | | ± 07 min 14 s

Kameraren zein aldetik nahiago duzu zure ibilbidea kontatzen hasi?

Kameraren atzealdea hautatuko dut, nire ibilbidearen parte nagusia bertan baitut. Txikitatik ikus-entzunekoen munduan murgildu naiz nire aitak ogibide hori duelako. Egun batean, haren ordenagailu zaharkitua, irudien lantzeko programa guztiez hornitua, oparitu zidan eta kamara zahar bat ere utzi zidan, orduan hasi nintzen, hamaika urterekin, nire lehen bideo motzak filmatzen eta muntatzen. Gero Kanalduden sartu nintzen laguntzaile gisa eta ber garaian Biarritzeko ikus-entzunezko eskolan hasi nintzen, orduan biak egiten nituen alternantzian. Geroztik Kanalduden egon naiz lanean eta beste leku ezberdinetan. Gaur egun intermittent bezala ari naiz proiektu ezberdinetan parte hartzen.

Kamara aitzinean zer moduz?

Kameraren aitzinean aktore gisa aritzeko aukera eduki dut Atarrabi eta Mikelats filmean. Jakin behar da antzerki eskolan egon naizela hamar urtez, horietako bost Baionako kontserbatorioan, orduan casting batean parte hartzea proposatu zidaten eta horrela bukatu nuen Eugene Greenen filmean Mikelatsen papera egiten. Egia erran biziki esperientzia berezia eta aberasgarria izan da niretzat, bai artistikoki aktore gisa, zuzendariaren metodo bereziekin eta teknikoki ere, pelikulaz grabatutako filma baita, gainera bakar bakarrik kandelez argiztatua. Uste dut beste inork ez duela horrelakorik egin; Stanley Kubrick zuzendariak egin omen zuen eszena bat baina filma osoa, inork. Filmean nire burua ikustea biziki zaila egin zait aldiz. Euskal Herrian eta Korsikan grabatu genuen eta zinez esperientzia bikaina izan da.

Zer da Bada?

Ipar Euskal Herriko gazte komunikabide bat da Bada. Lagun artean hutsune bat sumatzen genuen komunikabideetan, alegia inor ez zela gazteei euskaraz zuzentzen, batez ere gaur egun gazteek informatzeko gehien erabiltzen dituzten baliabideetan, sare sozialetan. Gazteak sare sozialetatik informatzen gara nagusiki eta prentsa irakurtzen badugu, sare sozialetan dabilen eduki batengatik izango da gehien gehienetan. Orduan parametro horiei egokitutako hedabide bat sortzeko gogoa eduki dugu. Baina ez genuen beste hedabide bat sortu nahi baitezpada, orduan jadanik plazan diren hedabideengana joan gara gure proiektuaren berri ematera eta horiekin aztertu dugu nola proposatu gazteei egokitutako edukiak eta bide batez publiko hori erakarri hedabide hauetarat. Horrela sortu da Bada. Hasteko astero, asteazkenero, Facebook eta Instagramen, erreportai bat proposatzen dugu, aktualitateari lotua izan daitekeena eta ostiralero story formatuan, asteko bost aktualitate nagusien bilduma bat eginen dugu. Hemendik hilabete batzuetara Bada garatuko da, iparraldeko telebista, prentsa idatzia eta irratiekin elkarlanak proposatuko ditugu, webgunea zabalduko dugu, You Tube, Twitter eta Spotify kontuak gehituko ditugu eta zendako ez aplikazio bat ere; elkarlanak bultzatzeko asmoaz.

Bestalde proiektu parte hartzailea garatzea garratzitsua zaigu, horregatik kudeaketan gabiltzan lau pertsonez gain, talde editoriala deitzen dugun sare zabalago bat dago Badan, hilean behin biltzen dena, tratatuko ditugun gaiak erabakitzeko eta lanak aitzinatzeko taldeka. Orduan iparraldeko hiru lurraldeetako gazteen ikuspuntuak ditugu eta hori ere inportantea da.

Iparraldeko gazte guztiei zuzentzeko asmoa dugunez, hedabide elebiduna izatea erabaki dugu; gai ezberdinak eta urrunagokoak aipatzen baditugu ere, sare guztietan edukiak bi hizkuntzetan jarriko ditugu denen eskura.

Badan ez bada, nola informatzen da gaur egun Baionako gazte bat?

Nik pertsonalki prentsa idatzia irakurtzen dut, baina ordenagailutik, paperean biziki gutxi. Horrez gain, sare sozialentzat berezituak diren hedabide batzuk, Brut edo Slash, edo Tataki ere Suitzakoa. Hemengo prentsa edo Mediapart bezalakoak ere behatzen ditut.

Euskal hedabideetan zerbait falta dela errango zenuke?

Ikus-entzunezkoetan, gauzak garatzen ari direla errango nuke. Azken boladan, filma andana atera, da, Kanaldude bezalako hedabide baten emankizunak ere asko hobetu dira. You Tuben berantean galbitzala errango nuke eta influencer delakoak eskas dira euskaraz, eta gazteek asko begiratzen dituzte eduki horiek. Twitch bezalako plataformak ere nahiko pobreak dira, bereziki iparraldean, Halere, Zukugailua bezalako elkarte bat sortu da saileko profesionalak biltzeko, orduan, orokorrean gauzak bide onetik doazela errango nuke.

Euskara ttipitatik dakizu?

Bai euskara txikitatik dakit ikastolan ibilitakoa naizelako, etxean amak ez daki eta aitak beranduago ikasi du.

Gaur egun euskaraz ari naiz gehiago frantsesez baino, lanean, pisukideekin, lagun gehienekin euskaraz ari naiz, beraz bai hizkuntzak leku handi bat badu eta biziki atxikia naiz gure hizkuntzari.

BADAn ez bada, zertan dabil Lukas?

Lanean denbora anitz pasatzen dut, teknikari gisa hedabide ezberdinentzat, zine klaseak ematen ditut, laster lantegi batzuk eskainiko ditut ikastetxeetan. Horrez gain, gaztetxeko kidea naiz Baionan eta hor ere denbora anitz pasatzen dut. Bestenaz, bizikletan asko ibiltzen naiz, zinemara noa, festa egitea biziki maite dut, ez naiz aspertzen.

Zure leku kuttuna euskaraz aritzeko?

Karrikan errango nuke. Baionako karriketan, euskara gero eta gehiago entzuten dela errango nuke, bai karrikan zein ostatuetan.

Euskaraz gertatu zaizun anekdota bat?

Behin Korsikara joan nintzen filma baten grabatzera, bertako lagun teknikari batek deiturik. Grabatzea bukatzean egiten ohi den festa erraldoia, Korsika barnealdeko herrixka batean egin genuen, ostatu bakar batekin. Lan talde osoarekin tabernan sartu ginenean, taldekoak kasik denak Paristarrak ziren, bertako jendeek trebeska begiratzen gintuzten eta tentsioa sendi zen. Bat-batean hasi ziren kantuz korsikarrez lehenik eta gero frantsesez; hor moztu nituen erranez nire herrian bakarrik euskaraz kantatzen genuela. Frogatzea eskatu zidatenean, Pantxoa eta Peioren Txikia kantatzen hasi nintzen, nirekin zeuden lankideen begirata beldurtuaren pean... Orduan, bat-batean, giroa erabat aldatu zen eta trago anitz hartu genituen elkarrekin.

Korsikaz askotan entzuten dira antzeko mitoak euskaldunekin, baina nik erraten ahal dut egia dela!

Gorroto duzun zerbait?

Euskaldun berriekin indarrik egiten ez duten jendeak eta frantsesera lerratzen direnak berehala. Hori ez dut soportatzen. Halere jendeak gero eta pazientzia gehiago erakusten duela errango nuke, eskerrak.

Maite duzun zerbait?

Txokolatezko mussa.

Eta zure amets bat?

Espero dut noizbait, Euskal Herri independente batean, edozeinek bizitza euskaraz egin ahal izatea, zineman, lagunekin, lanean informatzen.

Aurrekora Hurrengora